Het is al vier uur geleden sinds de vergadering officieel is hervat. Van de vier uur is er misschien vier minuten echt vergaderd. Verder is er geschorst. India vindt dat de ontwikkelingslanden in het tekstvoorstel te veel verplichtingen krijgen, terwijl de VS buiten spel blijft. Dat is gezegd (ik vind dat ze gelijk hebben), en …Lees meer
We gaan weer verder
De plenaire zaal stroomt vol. Er staan op de gang nog honderden mensen in de rij voor de laatste versie van de tekst. Het is acht uur ‘s ochtends. Vannacht om half vier ging ik met de taxi terug naar het hotel. Er hing daar een serene rust, ‘s nachts is het heerlijk zwoel. Nu …Lees meer
Morgen verder
Het is hier nu bijna drie uur. Er is een heel klein beetje beweging in de onderhandelingen gekomen. Er wordt gewerkt aan een tekst waarin een paar lastige kwesties in voetnoten verstopt worden. Verder wordt erg in het midden gelaten op welk type afspraken voor zowel de rijke landen als de ontwikkelingslanden wordt aangekoerst: harde …Lees meer
De VS gijzelt deze top
De zee is hier verlicht. In dit extreem luxe vakantieresort op Bali strekken de zwembaden en open lucht restaurants van de hotels zich uit tot pal aan het strand. Spots staan op de zee gericht, zodat het zand wit kleurt en de zee lichtblauw oplicht. Op het strand lopen tientallen soldaten met machinegeweren. Leden van …Lees meer
Geen harde getallen
Een echt succes worden, dat kan deze klimaattop al niet meer worden. Met nog twintig uur onderhandelen te gaan is dat al wel duidelijk. Een akkoord dat scherp de goede richting geeft voor verdere onderhandelingen lijkt er niet in te zitten. In de laatste versie van het onderhandelingsdocument dat hier circuleert zijn alle verwijzingen naar …Lees meer
Alle helpers weg
Een van de vaste gebruiken bij VN-toppen is dat vertegenwoordigers van alle deelnemende landen in de grote plenaire zaal een toespraak van pakweg 2 minuten houden. Dat gaat alle 3 van de laatste dagen van de conferentie door. Het begint met de president van het gastland, dan de secrataris-genraal van de VN, en zo verder. …Lees meer
In de lucht
Ik tik dit in het vliegtuig naar Bali. Ik ben voor de vijfde keer op weg naar een klimaatconferentie. De eerste keer was lekker dichtbij, in Den Haag. Najaar 2000, Pronk was voorzitter, en de onderhandelingen over het Kyotoverdrag moesten toen afgerond worden. Ik werkte in die tijd nog bij Milieudefensie. We bouwden met meer …Lees meer
Veel hoop, weinig actie
De conferentie loopt op z’n einde. Gisterenavond zijn er al veel deelnemers vertrokken. Er is nog steeds geen uitzicht op een akkoord. Bij de ingang demonstreren milieuactivisten: “big hope – little action”. De verwachtingen zijn niet waargemaakt. De aanpak van de klimaatverandering is met deze conferentie geen stap verder gekomen. Alle mooie woorden ten spijt. …Lees meer
De ‘Solar generation’
Ik zit nu op een zonnig terras van het conferentieoord. Kop koffie, parasols. Allemaal goed geklede mensen. We pendelen in busjes heen en weer tussen ons hotel in het centrum en dit conferentieoord aan de rand van de stad. Van het ene geïsoleerde welvarende ‘eiland’ naar het andere. Deze eilanden van welvaart staan los van …Lees meer