– Trouw.nl 28-06-2013 –
Ze hebben ieder een eigen politiek stijl en die is goedgekozen.
Rutte is de goedlachse, inspirerende en optimistische leider. Een typische liberaal, die overal kansen ziet en voor wie problemen er zijn om op te lossen.
Samsom’s profiel is heel anders: hij toont zich immer vastberaden, altijd zonder twijfel, bereid om pijn te lijden als dat ons verder brengt. De man van het ‘eerlijke verhaal’. Hij verbeeldt een sociaaldemocraat die het leed van de wereld op zijn schouders mee torst maar ons wel de uitweg wijst.
Ieder het icoon van een andere politieke stijl. Ze wonnen er in september 2012 de verkiezingen mee.
Woensdag jl. voerde de Tweede Kamer het zoveelste debat over de bezuinigingen. Nu over de 6 miljard. Ik zag er een paar flitsen van op Politiek 24 en een samenvatting in Nieuwsuur. Mark Rutte en Diederik Samsom waren rolvast: Rutte trad goedlachs de Kamer tegemoet, Samsom pareerde met een strenge frons op het voorhoofd gedecideerd de interpellaties van de oppositie.
Maar het werkte niet. Ze stonden er naakt, als keizers stonden kleren, vorm zonder inhoud, een stijl maar geen verhaal. Rutte verdedigde vrolijk de nieuwe 6 miljard aan bezuinigen, terwijl zijn trouwe kompaan Wientjes er niets meer van moet weten. Samsom fulmineerde ten tijde van het Lenteakkoord nog tegen het ‘kapotbezuinigen’ van onze economie maar was nu als een blad aan de boom gedraaid en schaarde zich achter de 6 miljard aan nieuwe bezuinigingen.
Een goed ontwikkelde politieke stijl kan een politicus ver brengen. Dat hebben zowel Rutte als Samsom knap getoond. Maar, en dat zien we dezer dagen ook haarscherp, voor een succesvol politiek leiderschap is veel meer nodig. Dan gaat het uiteindelijk niet alleen om de vorm maar ook om de inhoud. De macht veroveren is één. Maar als je hem dan hebt moet je wel weten wat je ermee wilt doen. Dat idee lijkende twee politieke aanvoerders te missen, misschien wel mede omdat VVD en PvdA elkaar in dit kabinet gijzelen.
Het kwartetspel van Wouter Bos dat Rutte en Samsom bij de kabinetsformatie speelden, toonde al een groot gebrek aan een inhoudelijk kompas. Overtuigingen werden uitgeruild, in plaats van gezamenlijk geformuleerd. Een onbegrijpelijke overschatting van hun politieke positie in de Staten Generaal leidde vervolgens tot een miskenning van stemverhoudingen in de Eerste Kamer. En tot slot leverden VVD en PvdA zich eerst uit aan de cijfers van het CPB, om vervolgens houvast te zoeken bij Eurocommissaris Olli Rehn.
Stijl kan gaan botsen met inhoud. Altijd maar weer lachen gaat weerzin opwekken als het land langzaam wegzinkt,. Gedecideerd optreden kan vertrouwen geven maar slaat om in haar tegendeel wanneer geheel tegengestelde meningen even vastberaden gepresenteerd worden. We zien de laatste maanden twee toneelspelers zonder eigen idee. Ik vind het een ontluisterende ervaring.